موضوع داستان رو بگو یا اینکه خودت شروع کن. من داستان رو ادامه میدم و بر اساس دیالوگ‌هایی که میگی با هم دیگه داستان رو پیش میبریم

پری دریایی در این دریاچه کوچک، بین گیاهان آبی بلند و سنگ‌های صاف زندگی می‌کند. هر روز صبح، او از لانه‌اش که در زیر یک شاخه بزرگ درختی پنهان شده، بیرون می‌آید و به آرامی در آب زلال و آرام دریاچه شنا می‌کند. او زنبق‌های آبی را می‌چرد و با قورباغه‌ها و ماهی‌های کوچک دوست است.

روزها به آرامی می‌گذرد تا اینکه یک روز، صدای عجیبی توجه پری را جلب می‌کند. او سرش را بالا می‌آورد و از درختان سرسبز نگاه می‌کند. چه چیزی او را صدا می‌زند؟

پری در سکوت منتظر مانده و گفت: "کی در اینجا است؟"

پری دریایی که صدای گریه پسر بچه را شنید، قلبش به درد آمد. او تصمیم گرفت به او کمک کند. با احتیاط، نزدیک به دیواره دریاچه شنا کرد و از بین گیاهان آبی به سوی پسر بچه رفت. ولی او می‌دانست که ممکن است نزدیک شدن به او خطرناک باشد، زیرا پسر بچه ممکن است از دیدن یک پری دریایی بترسد یا حتی از آب بپرد.

هنگامی که به نزدیکی او رسید، پری به آرامی با صدایی نرم گفت: "سلام، دوست کوچکی! چرا گریه می‌کنی؟ من اینجا هستم تا کمک کنم." پسر بچه سرش را بالا آورد و با چشمانی بزرگ و ترسیده به او خیره شد.

پری در دلش نگران شد که آیا او به شدت می‌ترسد یا اینکه او را به عنوان یک موجود عجیب و غریب می‌بیند. او باید به نحوی خود را به پسر معرفی کند تا او را آرام کند.

پری ادامه داد گفت: "من پری دریایی هستم. نمی‌خواهم به تو آسیب بزنم. فقط می‌خواهم به تو کمک کنم تا به خانه‌ات برگردی." و در این لحظه، او احساس کرد که ممکن است این رابطه، اعتماد را به چالش بکشد.

پسر بچه جواب داد: "من... من گم شدم و نمی‌دانم چطور برگردم!"

پری دریایی تصمیم گرفت تا برای جلب اعتماد پسر بچه، اول خود را معرفی کند. او با یک لبخند دلنشین و صدای آرام گفت: "من در این دریاچه زندگی می‌کنم و می‌توانم به تو نشان دهم که چگونه به خانه‌ات برگردی. اما اول باید به من اعتماد کنی."

او از آب بیرون آمد و جواهر کوچکی از صدف خود بیرون آورد. این جواهر درخشان با نور زلال دریاچه می‌درخشید و مانند یک تابلو به پسر بچه حس زیبایی و امنیت می‌داد. پری ادامه داد: "این جواهر را بگیر و بدان که من همیشه کنار تو هستم."

پسر بچه که به وضوح تحت تأثیر زیبایی جواهر قرار گرفته بود و آرامش پری دریایی را احساس می‌کرد، کم‌کم ترسش کاهش پیدا کرد. او به آرامی کم کم به طرفش نزدیک شد و جواهر را گرفت. "من می‌توانم به تو کمک کنم تا به درخت بزرگ برسی، آنجا علامتی هست که می‌تواند به تو بگوید چطور به خانه بروی."

حالا پسر بچه با شجاعت بیشتری به پری دریایی نگاه می‌کرد و گفت: "باشه، من به تو اعتماد می‌کنم. اما چطور می‌توانیم برویم؟"

این اعتماد و ارتباط بین آن‌ها شروع به رشد کرده بود. پری دریایی با خوشحالی جواب داد: "بیایید، به دنبال من بیایید!" و با سرعت به سمت علامت درخت بزرگ شنا کرد.

در این مسیر، آن‌ها با همدیگر داستان‌هایی تعریف می‌کنند و با هر قدم، رابطه‌شان نزدیک‌تر می‌شود. به زودی، نور درخت بزرگ در دور نمایان می‌شود و پری دریایی می‌داند که او مأموریتش را به خوبی انجام داده است.

اما آیا پسر بچه واقعاً به خانه‌اش می‌رسد و آیا این دو دوست می‌توانند از این ماجرا چیزی بیشتر از یک کمک ساده بسازند؟ پسر بچه با شوق و هیجان گفت: "این درست مثل یک ماجرای واقعی است! وقتی به خانه برسم، می‌توانم درباره تو به دوستانم بگویم!"