موضوع داستان رو بگو یا اینکه خودت شروع کن. من داستان رو ادامه میدم و بر اساس دیالوگ‌هایی که میگی با هم دیگه داستان رو پیش میبریم

سلام! در دل جنگلی انبوه و تاریک، رودخانه‌ای وجود دارد که آب‌هایش به رنگ آبی تیره و عمیق است. افسانه‌ها می‌گویند که این رودخانه به خاطر اشک‌های هزاران روح سرگردان که در جستجوی یادها و خاطرات خود هستند، به این حال درآمده است. هر کس که از آب آن عبور کند، به نوعی در دام این روح‌ها گرفتار می‌شود و تمام خاطراتش را فراموش می‌کند، زیرا روح‌ها امید دارند که با هر فراموشی، آزادی بیشتری بیابند.

گفته می‌شود که اسرار رودخانه در عمق آن نهفته است. روزی روزگاری، کسی به نام شما تصمیم می‌گیرد که از این رودخانه عبور کند. با هر قدمی که به سوی آن برمی‌دارید، حس می‌کنید که چیزهای زیادی در درونتان در حال تغییر است...

بعد از نزدیک شدن به آب، چه احساسی دارید؟

نگرانی در دل شما به وضوح حس می‌شود و تردید به سراغتان می‌آید. ناگهان صدای زوزه باد به گوش می‌رسد و شما متوجه می‌شوید که روح‌های سرگردان واقعاً از شما چیزی می‌خواهند. آن‌ها به گذراندن زمان در این دنیای میان دنیاها عادت کرده‌اند و در جستجوی فردی هستند که بتواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند و به یادآوری آنان کمک کند.

شاید از آب عبور کنید و خاطرات شیرین و تلخ هر دو را فراموش کنید. شاید عشق‌های از دست رفته، لحظه‌های شادی و حتی دردهایی که بر دوش شما بار است، همه به دنیای تاریک بی‌خاطری می‌روند. اما آیا کسی باید به این فراموشی تن دهد؟

با این نگرانی‌ها و سوالات در ذهن‌تان، شما به کناره رودخانه نزدیک می‌شوید. اکنون احساس می‌کنید که نیروهای نامرئی شما را به سمت آب می‌کشند. شما چه تصمیمی خواهید گرفت؟

هوا سنگین‌تر می‌شود و احساس می‌کنید که درونتان در کشمکش است. در این لحظه، صدای همهمه‌ای به گوشتان می‌رسد، گویی روح‌ها شما را به گفت‌وگو دعوت می‌کنند. آن‌ها داستان‌های خود را با چشمانی پر از اندوه تعریف می‌کنند؛ داستان‌هایی از عشق‌های گمشده، شگفتی‌های فراموش‌شده و دردهایی که برای همیشه بر دوششان باقی مانده است. آن‌ها می‌خواهند که کسی به یادشان بیاورد، کسی که بتواند یاد خاطرات زیبا و تلخشان را زنده کند.

شاید راز رودخانه فراموشی در داخلی بودن این روح‌ها نهفته باشد، و این که هر انسان با هر فراموشی می‌تواند بار آن‌ها را سبکتر کند. تصمیم شما نه تنها بر زندگی‌تان تاثیر خواهد گذاشت بلکه بر زندگی این روح‌های سرگردان نیز تأثیر می‌گذارد. ممکن است با انتخاب فراموشی، به آن‌ها کمک کنید که به آرامش برسند و از قید این دنیا آزاد شوند.

اما آیا شما می‌توانید بار این فراموشی را بر دوش بکشید؟ آیا می‌توانید با کمبود خاطرات شیرین زندگی‌تان ادامه دهید؟ در همین حال، قدم‌هاتان به سمت رودخانه همچنان ادامه دارد، و چشمانتان به آب خیره مانده است. پس از این تفکر، چه تصمیمی خواهید گرفت؟