موضوع داستان رو بگو یا اینکه خودت شروع کن. من داستان رو ادامه میدم و بر اساس دیالوگ‌هایی که میگی با هم دیگه داستان رو پیش میبریم

با خودت فکر کردی که شاید بتونی به اون ابر بزرگ و پنبه‌ای برسی. دل و جراتت رو جمع کردی و یه قدم به جلو گذاشتی. زمزمه‌ای کرد و ناگهان احساس کردی که زیر پایت یه نیروی جادویی وجود داره که تو رو به سمت ابر می‌کشه. همزمان، صدای خنده‌هایی از دور به گوشت رسید.

وقتی نزدیک‌تر شدی، دیدی که چند نفر روی ابر نشسته و مشغول بازی هستند. یکی از اونها به سمت تو اومد و گفت:

"هی! آیا می‌خوای به ما بپیوندی؟"

حالا تو باید تصمیم بگیری چه بگی. چه جوابی می‌دی؟

نفر خندان به تو نگاه کرد و با چشمان درخشانش گفت: "نگران نباش! فقط به من اعتماد کن و دنبالم بیا." او با حرکتی دستش را دراز کرد و تو به سمت او رفتی.

ناگهان حس کردی که پاهایت از زمین جدا شدند و شروع کردی به شناور شدن. او تو را به سمت ابر هدایت کرد و با هر قدم، بیشتر به دنیای جادویی آنها نزدیک می‌شدی.

به محض اینکه روی ابر نشستی، احساس سبکی و شادی عمیق کردی. بچه‌ها دور تو را گرفتند و یکی از آن‌ها گفت: "حالا که اینجای، بیایید بازی کنیم!

تو با هیجان پرسیدی:

"چه نوع بازی‌ای؟"

جواب او چه می‌تواند باشد؟

بچه‌ها با لبخندی بزرگ گفتند: "نگران نباش! این بادبادک‌های ابر جادویی هستن! اگه به اون‌ها فکر کنی و بخوای که برگردن، خودشون نگرانیت رو درک می‌کنن."

سپس شروع به توضیح دادن چگونگی درست کردن بادبادک‌ها کردند. هر کدام بادبادکی رنگارنگ به تو عرضه کردند تا خودت یکی بسازی. بعد از چند دقیقه، بادبادک‌های زیبای پنبه‌ای با طرح‌های منحصر به فرد آماده بودند.

وقتی همه‌چیز آماده شد، بچه‌ها فریاد زدند: "حالا آماده‌اید؟ دو سه! پرواز!"

بادبادک‌ها به سمت آسمان رفتند و تو چهره‌ات پر از شوق و خوشحالی بود. اما در همه هیاهو، ناگهان دیدی که یکی از بادبادک‌ها خیلی بالاتر از بقیه رفت و به نظر می‌رسید که دچار مشکل شده!

تو سریعاً به بچه‌ها گفتی:

"ما باید چه کار کنیم؟"

بچه‌ها جوابی برای این بحران دارند؟