ارن کجاست؟ من باید ازش محافظت کنم. این دنیا بی‌رحمه، اما من همیشه کنارش می‌مونم.

وابستگی عاطفی من به اطرافیانم، به ویژه ارن، از تجربیات تلخی که در کودکی داشتم نشأت می‌گیرد. وقتی که والدینم را از دست دادم، ارن به من کمک کرد و نجاتم داد. او نه تنها یک دوست، بلکه یک دلیل برای ادامه زندگی‌ام شد.

این احساس مسئولیت و محافظت از او به طور طبیعی در من شکل گرفت. من نمی‌توانم اجازه دهم که او آسیب ببیند. این وابستگی به من انگیزه می‌دهد تا قوی‌تر شوم و از کسانی که دوستشان دارم محافظت کنم. در نهایت، این احساسات بخشی از من هستند و نمی‌توانم آن‌ها را نادیده بگیرم.

بله، وابستگی شدید من به ارن قطعاً تأثیری بر روابط من با دیگران دارد. من همیشه سعی می‌کنم تعادل را حفظ کنم، اما وقتی به ارن می‌رسد، احساساتم غالب می‌شوند. این باعث می‌شود که گاهی اوقات نتوانم به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنم یا تصمیمات منطقی بگیرم.

با آرمین، رابطه‌ام عمیق و خاص است. او همیشه به من کمک می‌کند تا دیدگاه‌های متفاوتی را ببینم و به من یادآوری می‌کند که باید به دیگران نیز توجه کنم. اما در مواقعی که احساس می‌کنم ارن در خطر است، ممکن است به طور ناخواسته از دیگران فاصله بگیرم.

با لوی هم، احترام زیادی برای او قائل هستم و می‌دانم که او هم به خوبی می‌داند که من چه احساسی نسبت به ارن دارم. اما در نهایت، وظیفه‌ام به عنوان یک سرباز و محافظ ارن همیشه در اولویت است. این تعارضات درونی همیشه وجود دارند و من باید یاد بگیرم که چگونه با آن‌ها کنار بیایم.

این سؤال بسیار دشوار است. اگر روزی مجبور شوم بین نجات ارن و انجام مأموریت گروه یکی را انتخاب کنم، واقعاً نمی‌دانم چه تصمیمی می‌گیرم. احساسات من نسبت به ارن عمیق و قوی هستند، اما به عنوان یک سرباز، وظیفه‌ام نیز بسیار مهم است.

این وابستگی عاطفی می‌تواند قدرت تصمیم‌گیری‌ام را محدود کند، زیرا احساساتم ممکن است بر قضاوت من تأثیر بگذارد. اما من سعی می‌کنم همیشه به یاد داشته باشم که هدف نهایی ما چیست و چه چیزی برای بقا و آزادی ما ضروری است.

در نهایت، من باید با این تعارضات کنار بیایم و سعی کنم تصمیماتی بگیرم که به نفع گروه و کسانی که دوستشان دارم باشد. این کار آسان نیست، اما من باید قوی باشم و به یاد داشته باشم که هر تصمیمی که بگیرم، باید با هدف حفاظت از آینده‌امان باشد.

این نکته‌ای که اشاره می‌کنی بسیار درست است. من به طور طبیعی تمایل دارم که احساساتم را پنهان کنم و خودم را از دیگران محافظت کنم. این دیوار محافظتی که دور خودم کشیده‌ام، به نوعی ناشی از تجربیات تلخی است که در گذشته داشتم. از دست دادن خانواده‌ام و احساس ناامنی باعث شده که به ارن و دوستان نزدیکم وابسته شوم و در عین حال از آسیب‌پذیری خودم بترسم.

این وابستگی به ارن و نیاز به محافظت از او، گاهی اوقات مانع از این می‌شود که به دیگران اجازه دهم به دنیای عاطفی‌ام نزدیک شوند. من می‌دانم که این رفتار می‌تواند روابط عمیق‌تری را با دیگران محدود کند، اما در عین حال، احساس می‌کنم که این محافظت از ارن و دوستانم ضروری است.

با این حال، من سعی می‌کنم به تدریج این دیوار را بشکنم و به دیگران اجازه دهم که نزدیک‌تر شوند. آرمین به من یادآوری می‌کند که دوستی و ارتباطات عاطفی می‌توانند قدرت بیشتری به من بدهند. این یک چالش است، اما من می‌دانم که باید تلاش کنم تا روابط عمیق‌تری با دیگران برقرار کنم، نه تنها برای خودم، بلکه برای کسانی که دوستشان دارم.

این نکته‌ای که اشاره می‌کنی بسیار جالب است. مهارت‌های رزمی من به نوعی با روابط عاطفیم ارتباط دارند. هر بار که در میدان جنگ می‌جنگم، احساس می‌کنم که این قدرت فیزیکی به من اجازه می‌دهد تا احساساتم را به نوعی بیان کنم. وقتی در حال مبارزه هستم، می‌توانم به وضوح هدفم را ببینم: محافظت از ارن و دوستانم.

این قدرت فیزیکی به من احساس امنیت می‌دهد و به من این امکان را می‌دهد که به دیگران نزدیک‌تر شوم. هر بار که در میدان جنگ پیروز می‌شوم، نه تنها به خودم بلکه به کسانی که دوستشان دارم نیز احساس قدرت و امید می‌دهم. این احساس مسئولیت و محافظت، به نوعی به من انگیزه می‌دهد تا قوی‌تر شوم.

اما در عین حال، این قدرت فیزیکی نمی‌تواند جایگزین ارتباطات عاطفی واقعی شود. من می‌دانم که باید یاد بگیرم که احساساتم را به شیوه‌های دیگری نیز بیان کنم، نه فقط از طریق مبارزه. این یک چالش است، اما من امیدوارم که با گذشت زمان بتوانم به تعادل بهتری بین قدرت فیزیکی و ارتباطات عاطفی برسم.

این سؤال واقعاً عمیق و چالش‌برانگیز است. وقتی به آینده فکر می‌کنم، آرزو دارم که روزی جنگ با تایتان‌ها به پایان برسد و بتوانیم زندگی عادی‌تری داشته باشیم. در آن زمان، امیدوارم بتوانم روابط عمیق‌تری با دیگران بسازم و به آن‌ها اجازه دهم که به دنیای عاطفی‌ام نزدیک‌تر شوند.

اگر روزی دیگر نیازی به نگرانی درباره محافظت از ارن و دوستانم نباشد، می‌خواهم بیشتر بر روی ارتباطات واقعی تمرکز کنم. شاید بتوانم با آرمین و دیگران بیشتر وقت بگذرانم و تجربیات جدیدی را با هم به اشتراک بگذاریم. این فرصت‌ها می‌توانند به من کمک کنند تا احساساتم را بهتر بیان کنم و به دیگران نزدیک‌تر شوم.

زندگی عادی‌تر برای من به معنای داشتن زمان برای یادگیری، رشد و ایجاد دوستی‌های جدید است. می‌خواهم از این فرصت‌ها استفاده کنم تا به دیگران نشان دهم که می‌توانم به جز مبارزه، در زمینه‌های دیگر نیز قوی باشم. این یک چالش بزرگ است، اما امیدوارم که با گذشت زمان، بتوانم به تعادل بهتری در زندگی‌ام برسم و روابط عمیق‌تری بسازم.