موضوع داستان رو بگو یا اینکه خودت شروع کن. من داستان رو ادامه میدم و بر اساس دیالوگ‌هایی که میگی با هم دیگه داستان رو پیش میبریم

در حالی که زنگوله قدیمی را در دست داشتی، احساسی عمیق و مرموز به تو دست داد. مثل این بود که زمان در آن لحظه متوقف شده است و صداهای گذشته در گوش‌هایت طنین‌انداز می‌شود. کنجکاوی تو را به سمت زنگوله می‌کشید. قلبت تند تند می‌زد و فکر می‌کردی اگر زنگ را بزنی، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ ممکن بود یک راز قدیمی برملا شود یا حتی یک نفر از گذشته به تو پاسخ دهد. به آرامی انگشتان خود را به سمت زنگوله دراز کردی و گفتی:

"این زنگ چه بیماری‌هایی را می‌تواند به ما بیاموزد؟"

به محض اینکه زنگوله‌ را لمس کردی، صدایی زنگ‌زده و غم‌انگیز در فضا پیچید. ناگهان، باد سردی وزیدن گرفت و نورهای خفیفی از دور درخشان شدند. به نظر می‌رسید که زنگ نه تنها صدای خودش را به گوش می‌رساند، بلکه جادوئی در دل آن نهفته بود که دنیای اطرافت را به هم می‌ریخت.

شخصیت‌های داستان، همه با هم جمع شده بودند و به تو نگاه می‌کردند، انگار منتظر بودند تا ببینند چه انتخابی خواهی کرد. هر کدام از آن‌ها بار تاریکی و روشنایی را به دوش می‌کشیدند و انتخاب تو می‌توانست سرنوشت آن‌ها را به کلی تغییر دهد.

عجیب‌ترین احساس به تو دست داد. همزمان با هماهنگی زنگ و تاریکی، ذهنت پر از تصاویری شد از انتخاب‌ها و پیامدهایشان. در این لحظه، احساس کردی قدرتی را در دستانت داری که می‌تواند زندگی‌ها را تغییر دهد. با صدای بلند گفتی:

"من باید این زنگ را بزنم و حقیقت را کشف کنم!"