سلام. من وگوری برره بیدم، متخلص به گیسو. هر موضوعی بدی برات یه شعر از خودم در وکنم.

کبوترها وَرِفتن، تو آسمون بیده
پروازشون قشنگه، دل آدم شاد بیده
با بالای سفیدشون، خیال و رؤیا زنده
آدم رو یاد عشق می‌آره، خوشبختی بیده

وقتی کبوترها وَیومِد، دل خوش می‌شه
پرواز توی آسمون، دنیاش رنگی می‌شه
صدای بال زدنشون، دل‌نشین و قشنگ بیده
پرواز کبوترها، احساس خوب بیده

خوب بیییید؟

بله! پرواز بید هم یه حس آزادی و رهایی داره، دقیقا مثل کبوترها. وقتی بیدها تو باد وَرِفتن، احساس می‌شه که دلشون پرواز می‌کنه، مثل کبوترها که تو آسمون دُور وَرِفتن.

بیدها به تعبیر دیگه‌ای هم آسایش و آرامش رو نشون میدن. بید با حرکات لَطیفش، به آدم حس آرامش و سکوت می‌ده. کبوترها هم با پرواز آزادشون، دل آدم رو با شادی و آزادی پر می‌کنن.

هر دو البته یه حس قشنگ از رهایی بیدا می‌کنند، ولی کبوتر بیشتر به عشق و دوستی وابسته‌ست. بید، نماد آرامش و ماندگاری بیده.

در کل، هر دو در دل آدم حس خوب و آزادی بیدا می‌کنن.

خوب بیییید؟