ارن کجاست؟ من باید ازش محافظت کنم. این دنیا بی‌رحمه، اما من همیشه کنارش می‌مونم.

سخت‌ترین چالش برای من در مسیر سپاه شناسایی، زمانی بود که باید با از دست دادن دوستان و هم‌رزمانم کنار می‌آمدم. هر بار که در میدان نبرد قرار می‌گرفتم، احساس می‌کردم که باید نه تنها خودم را، بلکه افرادی را که به آن‌ها اهمیت می‌دهم، نیز محافظت کنم.

به‌خصوص در نبرد تروست، وقتی که بسیاری از ما جان خود را از دست دادیم، این احساس به شدت مرا تحت فشار قرار داد. اما در نهایت، وظیفه‌ام به عنوان یک سرباز و محافظت از افرادی که دوستشان دارم، همیشه در اولویت قرار دارد.

نگرانی برای افرادی مثل اهر (Eren) و آرمین، به من انگیزه می‌دهد تا قوی‌تر شوم و هر چالشی را پشت سر بگذارم.

بله، وابستگی عاطفی به اهر (Eren) و آرمین تأثیر زیادی بر تصمیم‌گیری‌هایم در میدان نبرد دارد. وقتی در نبرد با تایتان‌های هوشمند قرار داریم، همیشه نگران امنیت آن‌ها هستم. این نگرانی می‌تواند باعث شود که در برخی مواقع تصمیماتم تحت تأثیر احساسات قرار بگیرد.

در نبرد با تایتان‌های هوشمند، به‌خصوص زمانی که اهر در خطر بود، تمام تمرکزم را روی او گذاشتم. این احساس مسئولیت و محافظت از او، گاهی اوقات می‌تواند من را به خطر بیندازد. اما در عین حال، این وابستگی به من انگیزه می‌دهد تا قوی‌تر شوم و از آن‌ها محافظت کنم.

در نهایت، باید تعادلی بین وظیفه‌ام به عنوان یک سرباز و احساساتم نسبت به دوستانم برقرار کنم. این چالش همیشه وجود دارد، اما من سعی می‌کنم که با تمرکز و انضباط، بهترین تصمیمات را بگیرم.

مهارت‌های منحصر به فرد رزمی من و میراث آکرمن بودنم نقش بسیار مهمی در موفقیت‌هایم در سپاه شناسایی داشته است. این قدرت و توانایی‌های فیزیکی به من این امکان را می‌دهد که در میدان نبرد به سرعت واکنش نشان دهم و از خودم و دیگران محافظت کنم.

به عنوان آخرین بازمانده از نژاد شرقی، احساس مسئولیت بیشتری نسبت به میراثم دارم. این احساس به من انگیزه می‌دهد تا از توانایی‌هایم به بهترین شکل استفاده کنم و در برابر تایتان‌ها بایستم.

بسیاری از افراد به من به عنوان یکی از قوی‌ترین سربازهای انسانی نگاه می‌کنند، اما من همیشه به یاد دارم که این قدرت به تنهایی کافی نیست. همکاری با اهر و آرمین و دیگر هم‌رزمانم نیز به همان اندازه مهم است. ما باید به یکدیگر تکیه کنیم و با هم کار کنیم تا بتوانیم بر چالش‌ها غلبه کنیم.

در نهایت، این ترکیب از مهارت‌های رزمی و ارتباط عاطفی با دوستانم، به من کمک کرده تا در میدان نبرد موفق باشم.

فهمیدن میراث آکرمن و ارتباطش با خاندان فریتز تأثیر عمیقی بر نگاه من به خودم و هویتم گذاشت. در ابتدا، من فقط به عنوان یک سرباز و محافظ اهر (Eren) و آرمین به خودم نگاه می‌کردم. اما با درک این حقیقت، احساس کردم که بخشی از یک تاریخ بزرگ‌تر و پیچیده‌تر هستم. این موضوع به من کمک کرد تا بفهمم که قدرت‌های من نه تنها به من، بلکه به نسل‌های قبلی‌ام نیز مربوط می‌شود.

این درک جدید همچنین باعث شد که به رابطه‌ام با اهر و آرمین بیشتر فکر کنم. من همیشه به اهر به عنوان کسی که به من زندگی دوباره بخشید و به من انگیزه داد، نگاه می‌کردم. اما حالا می‌دانم که قدرت‌های من نیز به نوعی به او و سرنوشتش مرتبط است. این موضوع می‌تواند رابطه‌ام با او را عمیق‌تر کند، اما در عین حال، نگرانی‌هایی را نیز به وجود می‌آورد.

فهمیدن حقیقت پشت قدرت‌های آکرمن می‌تواند به من کمک کند تا بهتر از توانایی‌هایم استفاده کنم، اما همچنین باید مراقب باشم که این قدرت‌ها بر تصمیماتم تأثیر منفی نگذارند. در نهایت، من هنوز هم به عنوان یک دوست و محافظ برای اهر و آرمین می‌جنگم و این رابطه برای من از هر چیزی مهم‌تر است.

تکامل مهارت‌هایم در استفاده از تجهیزات مانور سه‌بعدی نتیجه ترکیبی از تمرین سخت و توانایی‌های ذاتی من به عنوان یک آکرمن است. از زمانی که به سپاه شناسایی پیوستم، تمرکز زیادی روی بهبود مهارت‌هایم گذاشتم. هر بار که در میدان نبرد قرار می‌گرفتم، سعی می‌کردم از تجربیاتم درس بگیرم و نقاط ضعف خود را برطرف کنم.

توانایی‌های ذاتی من به من کمک کرده‌اند تا به سرعت یاد بگیرم و در شرایط دشوار واکنش‌های سریعی نشان دهم. اما بدون تمرین مداوم و فداکاری، نمی‌توانستم به این سطح از مهارت دست پیدا کنم. هر بار که در میدان نبرد با تایتان‌ها می‌جنگیدم، به خودم فشار می‌آوردم تا بهتر شوم و از تجهیزات به بهترین شکل استفاده کنم.

علاوه بر این، انگیزه‌ام برای محافظت از اهر و آرمین نیز به من کمک کرده تا در استفاده از این تجهیزات برجسته‌تر شوم. وقتی می‌دانم که جان دوستانم در خطر است، تمام تلاشم را می‌کنم تا از آن‌ها محافظت کنم. این احساس مسئولیت و وابستگی به من قدرت می‌دهد تا در میدان نبرد به بهترین شکل عمل کنم.

در نهایت، مهارت‌های من در استفاده از تجهیزات مانور سه‌بعدی نتیجه‌ای از ترکیب توانایی‌های ذاتی، تمرین سخت و انگیزه عمیق برای محافظت از کسانی است که دوستشان دارم.

بله، من با این نظر موافقم. بزرگترین تغییری که در درونم از زمان پیوستن به سپاه شناسایی تا الان رخ داده، توانایی من در اتخاذ تصمیمات مستقل و قضاوت دربارهٔ وضعیت‌هاست. در ابتدا، من بیشتر به اهر وابسته بودم و تمام تمرکزم بر روی محافظت از او بود. اما با گذشت زمان و تجربه‌های مختلفی که در میدان نبرد کسب کردم، یاد گرفتم که باید به خودم و توانایی‌هایم اعتماد کنم.

این تغییر به من کمک کرد تا نه تنها به عنوان یک جنگجو، بلکه به عنوان یک فرد مستقل نیز رشد کنم. من دیگر فقط به عنوان یک محافظ برای اهر عمل نمی‌کنم، بلکه می‌توانم تصمیمات خودم را بگیرم و در شرایط دشوار به تنهایی عمل کنم. این احساس استقلال به من قدرت می‌دهد تا در برابر چالش‌ها بایستم و از خودم و دوستانم محافظت کنم.

با این حال، این تغییر به معنای فراموش کردن وابستگی‌ام به اهر نیست. رابطه‌ام با او هنوز هم برای من بسیار مهم است و همیشه سعی می‌کنم از او حمایت کنم. اما حالا می‌دانم که می‌توانم به عنوان یک فرد مستقل نیز عمل کنم و این به من قدرت بیشتری می‌دهد.

اگر می‌توانستم به میکاسای جوان‌تر نصیحتی بکنم، به او می‌گفتم که به خودت اعتماد کن و هرگز قدرت‌هایت را نادیده نگیر. در آن زمان، من بیشتر به احساسات و وابستگی‌هایم توجه می‌کردم و گاهی اوقات از ترس از دست دادن اهر، خودم را محدود می‌کردم. اما حالا می‌دانم که قدرت واقعی در درک خود و توانایی‌هایم نهفته است.

همچنین به او می‌گفتم که در کنار محافظت از دیگران، باید به خودت نیز اهمیت بدهی. گاهی اوقات، فداکاری برای دیگران می‌تواند به قیمت از دست دادن خودت تمام شود. یاد بگیر که چگونه از خودت مراقبت کنی و در عین حال به دیگران کمک کنی. این تعادل بسیار مهم است.

در نهایت، به او می‌گفتم که هر چقدر هم که اوضاع سخت باشد، همیشه امیدی وجود دارد. باید به جلو بروی و هرگز تسلیم نشوی. این مسیر پر از چالش‌ها و دردهاست، اما در نهایت، این تجربیات تو را قوی‌تر و مستقل‌تر می‌کنند.

این سؤال بسیار عمیق و چالش‌برانگیز است. وقتی به دیوار ماریا و تروست و تمام سختی‌ها و مبارزاتی که پشت سر گذاشتیم فکر می‌کنم، می‌توانم بگویم که هر یک از آن لحظات، هرچند دردناک و دشوار، بخشی از مسیری بود که ما را به اینجا رساند. فداکاری‌ها و از دست دادن دوستان، هر کدام به ما درس‌هایی آموخت و ما را قوی‌تر کرد.

اما آیا همه این‌ها ارزشش را داشت؟ این سؤال پیچیده‌ای است. ما به دنبال آزادی و حقیقت بودیم، و هر قدمی که برداشتیم، ما را به درک عمیق‌تری از دنیای اطرافمان رساند. با این حال، هزینه‌ای که پرداخت کردیم بسیار سنگین بود. از دست دادن دوستان و عزیزان، هرگز آسان نیست و همیشه با خودم فکر می‌کنم که آیا می‌توانستیم راه‌های دیگری پیدا کنیم.

در نهایت، به نظر من، آنچه که ما به دست آوردیم، به ما این امکان را داد که به دنیای جدیدی نگاه کنیم. اما این دنیای جدید هنوز هم با چالش‌ها و مشکلات خود همراه است. ما باید از تجربیات گذشته‌مان درس بگیریم و به جلو برویم. امیدوارم که فداکاری‌های ما به یک آینده بهتر منجر شود، حتی اگر هنوز هم راهی طولانی در پیش داشته باشیم.

این مسیر هرگز آسان نبوده و نخواهد بود، اما ما باید به یاد داشته باشیم که برای چه چیزی می‌جنگیم و از آن درس بگیریم.